اطلاعات مفید
اهداف یادگیری
درصورتیکه این یونت را بخوانید، شما
-
بینشی در مورد ارتباط بین تجربیات آسیب‌زا و رفتار کسب خواهید کرد
-
مفکوره‌های جدیدی درخصوص چگونگی برخورد با برخی وضعیتهای چالشبرانگیز دریافت خواهید کرد
-
توانایی خود را برای تغییر دیدگاه را اعمال خواهید کرد
رفتار با بیک پشتی غیرقابل‌دید
همه ما از تجربیاتی که به‌دست می‌آوریم، شکل گرفته‌ایم. با این وصف، همه ما یک «بیک پشتی غیرقابل‌دید» با خود حمل می‌کنیم که بر چگونگی عمل و عکس‌العمل ما تأثیر می‌گذارد. این یونت با بیک‌های پشتی غیرقابل‌دید سروکار دارد که مخصوصاً سنگین هستند و پاسخ‌گویی به پیشنهادات ما را آن گونه که ما – و شاید خودشان – می‌خواهیم برای جوانانی که آنها را حمل می‌کنند، دشوار می‌کند. هنگام کار با کودکان، نوجوانان و بزرگسالان جوان پناهنده و مهاجر چه چیزی را باید در نظر داشت؟
«تعداد قابل‌توجهی از نوجوانان مهاجر/پناهنده جوان تازه‌وارد در ناروی تعلیمات لیسه عالی را تکمیل نمی‌کنند. به‌ویژه نوجوانانی که در اواخر سن مکتب می‌رسند، خصوصاً پس از ۱۵ سالگی، میزان ترک تعلیم زیادی دارند (حدود ۵۰ درصد)»
(Pastoor 2022)
این وضعیت مشکل‌ساز تنها مختص به ناروی نیست. به‌نظر شما چه عواملی باعث آن می‌شود؟
درباره این سؤال با دوست خود طوفان فکری کنید و نکاتی را که به ذهن‌تان می‌رسد، ذکر کنید.
ملکرد و نتایج تعلیمی دانش‌آموزان مهاجر و پناهنده تازه‌وارد ممکن است تحت تأثیر چالش‌های روانی‌اجتماعی (مثلاً به‌دلیل زندگی در یک کشور جدید و ناآشنا، زندگی در تبعید) و مشکلات صحت روانی (به‌دلیل «تجربه پناهندگی») باشد.
این دو اسلاید را بخوانید و نظرات خود را در مورد آن با دوست خود شریک سازید.
این بازتاب‌ها را بخوانید.
به روشی که معمولاً کار می‌کنید، فکر کنید: سبک و فعالیت‌های خود را در رابطه با زبان، شکل و محتوا چگونه توصیف می‌کنید؟ چه چیزی را می‌توانید تغییر دهید تا آن را بیشتر قابل‌دسترس سازید و مشارکت واقعی را تقویت کنید؟
با دوست خود تبادل‌نظر کنید.
این یادداشت‌ها را که درست پس از مصاحبه با یک خردسالِ بدون سرپرستِ به‌تازگی اسکان‌داده‌شده از افغانستان، نوشته شده‌اند را بخوانید.
به جوانانی که با آنها کار می‌کنید، فکر کنید. آیا متوجه مشکلات مشابهی در تمرکز شدید؟ آیا از این واقعیت آگاه بودید که ممکن است نتیجه یک تجربه آسیب‌زا باشد؟ در وضعیتی که در آن یک یا چند نفر از اعضای گروپ شما توجه کمتر نشان می‌دهند، کدام نوع عکس‌العمل نشان می‌دهید یا می‌خواهید واکنش نشان دهید؟
با دوست خود شریک سازید.
انجام شده؟
سپس بازتاب‌های یک آموزگار را در مورد عکس‌العمل خودش بخوانید:
آیا هراس مشابهی داشته‌اید؟ چگونه با آنها مبارزه کردید یا توانستید مبارزه کنید؟
در اینجا سه مفکوره وجود دارد که پیشنهاد می‌کنیم در فعالیت‌های خود بگنجانید:
1. با یک چک-ان شروع کنید: «شما چطور هستید؟»، شما با پاسخ خود شروع می‌کنید، دیگران تعقیب می‌کنند. هیچ کس مجبور نیست جواب بدهد. در پایان جلسه خود را با یک «چک-اوت» به پایان برسانید تا همه بتوانند نحوه ترک جلسه را به اشتراک بگذارند (شاید بهتر از قبل کار می‌کنند، شاید اکنون برای اتفاقی که افتاده عصبانی هستند، شاید برای چیزی که آموخته‌اند، هیجان زده هستند….).
اگر در گروپ روحیه خوبی وجود ندارد، به‌جای آن با یک سؤال سرگرم‌کننده «ترجیح می‌دهید» شروع کنید و با یک بازی دومینو پایان دهید (همه یک برگه مستطیلی دریافت می‌کنند که با یک مارکر به دو قسمت تقسیم می‌شود و ۲ هدف آموزشی را یادداشت می‌کنند - یکی در سمت چپ، یکی سمت راست). نفر اول دو کلمه کلیدی خود را ارایه می‌کند و قطعه را روی زمین/پینوال می‌گذارد. کسی که یک کلمه کلیدی یکسان یا مشابه یکی از این دو دارد، ادامه می‌دهد و قطعه دومینو آن را اضافه می‌کند.)
2. قبل از شروع فعالیت خود و در جریان وقفه، به آنها اجازه دهید یک بازی دلخواه تمرکز مانند جیگسا پازل، پازل ریبوس، میکادو، کلمات متقاطع، شطرنج، سودوکو، بازی‌های فکری یا یوگای مغزی انجام دهند (دست‌ها را به‌صورت مشت بگیرید. انگشت شست را از یک طرف، انگشت کوچک را از طرف دیگر دراز کنید؛ چندین بار تکرار کنید).
3. هر هفته از یک نفر بپرسید: نقل قول/مانترا مورد علاقه شما چیست؟ یک پوستر طراحی کنید (شما و/یا آن شخص) و آن را برای یک هفته کامل روی دیوار نصب کنید. اگر با گروپی کار می‌کنید، از شخص دعوت کنید تا ابتدا دلایلی را که چرا این نقل قول/مانترا را دوست دارد به اشتراک بگذارد. در روز آخر، در مورد آن با تمام گروپ تبادل‌نظر کنید.
این داستان را بخوانید و در مورد آن با دوست خود صحبت کنید.
باهم مفکوره‌هایی ایجاد کنید که چگونه می‌توانید با همسالان خود در داخل و خارج سازمان(های) خود ارتباط برقرار کنید. سعی کنید مفکوره‌های عملی ایجاد کنید و در نظر بگیرید که چگونه می‌توان این مفکوره‌ها را تحقق بخشید.
وقتی کارتان تمام شد، به چالش‌هایی که می‌بینید فکر کنید تا شرایط واقعی ایجاد کنید: برای مبارزه با آنها در کار روزانه خود به چه چیزی نیاز دارید؟ با دوست خود بحث کنید و بررسی کنید که چه منابعی دارید!